Steve Jobs’ın Stanford Üniversitesi’nin mezuniyet töreninde yapmış olduğu efsanevi konuşmayı mutlaka izlemişsinizdir. O konuşmanın bir bölümünde Steve Jobs, Reed Üniversitesi’nde almış olduğu kaligrafi dersinden bahsediyor ve cümlelerini şöyle sürdürüyor:
‘Serif ve san serif yazı karakterleri, değişik harf kombinasyonları arasındaki boşluğu ayarlama ve harika bir tipografiyi harika yapanın ne olduğu hakkında çok şey öğrendim. Çok güzeldi; tarihsel ve sanatsal olarak o kadar inceydi ki bilim hiçbir şekilde bunu yakalayamazdı ve ben bunu muhteşem buldum. Bunların hayatımda pratik bir uygulama bulma olasılığı yoktu. Ama on sene sonra, ilk Macintosh’u tasarlarken, bir anda aklıma geliverdi. Bunların hepsini Mac’te kullandık. Mac güzel bir tipografiye sahip ilk bilgisayardı. Eğer o derse hiç girmemiş olsaydım, Mac çok yönlü yazı karakterlerine veya boşlukları doğru orantıda kullanan fontlara sahip olmayacaktı. Windows da Mac’ten kopyaladığına göre, hiçbir kişisel bilgisayarın bunlara sahip olmayacağı muhtemeldir.’ Okumaya devam et
Bugün 1 Mayıs. Çalışanların, üretenlerin ve emekleriyle değer yaratanların günü. Tarihi, sanayi devriminin insanı makinanın bir uzantısı olarak gördüğü anlayışa ve insanın sınırlarını zorlayan çalışma şartlarına karşı yapılan gösterilere uzanan bir gün. 1800’lerden bugüne yaklaşık 200 yıllık tarihi bir mücadelenin yıl dönümü. 
Journal of Applied Psychology iş ve örgüt ortamındaki uygulamalı psikoloji araştırmalarının yayınlandığı en önemli bilimsel dergilerden biridir. İnsan kaynakları uygulamalarının bilimsel arkaplanına ilişkin birçok makale bu dergide yayınlanmıştır. Bugün sizlerle bu dergide yayınlanmış bir makaleden bazı kısımları paylaşmak istiyorum.
Hayat hassas bir denge üzerine kurulu. Terazinin kefelerinden biri ağır bastığında bozulan dengenin neyi etkileyeceği ve ne gibi sonuçlar doğuracağını anlamak bazı durumlarda çok güç. İş hayatı için de aynı şeyler geçerli. Sürdürülebilirlik olgusu da zaten bu dengenin tüm paydaşların yararına olacak şekilde korunmasını amaçlamıyor mu? Hal böyleyken konu İnsan Kaynaklarının yönetimine geldiğinde de bir dengenin sağlanması zorunlu oluyor. Peki İK söz konusu olduğunda terazinin kefelerine neleri koymamız gerekiyor? 
Uzun zamanlar önce, tarlaların birinde bir eşek, ot yer yaşarmış. Arada bir anırır, tarladakilerin kulaklarını ağrıtırmış. Ama değmeyin neşesine, öyle neşeli, öyle kendinden eminmiş ki… Fakat bir gün hayatından memnun olmadığına karar vermiş. Anırdığı zaman tarladaki herkes kulaklarını kapatıyor, o sussun diye önüne ot koyuyorlarmış. Ne yapmalı da bu sesi düzene sokmalı diye düşünüp duruyormuş…O sırada bir çekirge atlamış önünden, öyle de güzel sesi varmış ki, bayılmış bizim eşek. O ötmüş, bizimki anırmış. Bakmış olmuyor, çekirgeye doğru eğilmiş. “Çekirge kardeş af edersin” demiş. Çekirge bakmış ona: “Söyle bakalım!”. “Ben de sizin gibi ötmek isterim, acaba ne yapmalıyım?” Çekirge şaşırmış, “Ne bileyim, ben doğduğumdan beri hep böyle öterim”. “Peki ne yiyip içersiniz?” diye sormuş eşek. “Belki sizin yediklerinizi yer, içtiklerinizi içersem, sesim size benzer ha!”Çekirge bir hoplamış, iki zıplamış. “Biz çiçeklerin üstündeki çiğlerden yeriz sadece. Yani çiçeklerin üstündeki sulardan içeriz”O günden sonra sadece çiçeklerin üzerindeki sulardan içmiş bizim eşek; lakin kısa bir zaman sonra da açlıktan ölmüş tabiî ki. 
Yeni bir işkolu ve kazanç kaynağı yaratmak… Hali hazırda var olan karlı işinizi optimize etmek… Birbirinden temelde farklı iki yönetimsel zorluk. Bugünün liderleri için gerçek sorun ise bu iki farklı konuyu aynı anda yönetmek.
Zaman kesintili değildir. Süreklilik gösteren bir akış içinde ilerler.